Bundan onceki iki yarista 14K mesafesini kosmustum. Bu kez zevki (ve aciyi) ikiye katlamak icin 28K'ya kaydoldum.
Iyiki de isinmamisim, hemen 2km sonra baslayan uzun dik yokus hepimizi bir guzel isitip kendimize getirdi. Inis cikisli yollardan devam edip kaygan yokusu kelle koltukta indikten sonra bu sefer yaklasik 2km surecek az egimli yokusa geldik. Burayi nabzi asiri yukseltmeyen iyi bir tempo tutturup gectikten sonra 1.5km'lik iniste biraz bacaklari acma sansi yakaladik, 7k noktasinda cipi okutup 1.2k'lik yokusa basladim. Buraya oldukca tedirgin girdim cunku gecen sene burada 10 kisi kaybolup yaklasik 2km ekstra kosmustuk. Bu sene de ayni yerde kaybolursam rezil oluruz diyerek bu bolgeyi dikkatlice gectikten sonra gelen uzun iniste tekrar toparlanip 10.4k'daki meshur camurlu ve dik yokusa hazirlanmaya basladim. Bu saatte camur iyice erimeye baslayip en ufak hatada yeri opturecek hale gelmisti.
Parkurun herhalde en zor 1km'si olan bu kismi dort ayak uzerinde gectikten sonra (bu 1km'yi 9 dakikada katedebilmisim) ayni yeri ikinci turda bir daha cikacagim dusuncesini kafadan atip ilk turun son kilometrelerine odaklandim.
Artik cilk hale gelen camurdan kacmak mumkun olmadigi icin saga sola gitmeden bata cika devam ettim. Caner'in mikrofondan yaptigi anonslarin sesi ulasmaya baslayinca ilk turun bitmesine az kaldigini anlayip ikinci turun mental hazirligini yaparak rahat bir tempoyla ilk turu bitirdim. Ilk tur zamani 1:16:25 olarak gerceklesti.
 |
| Zorlu cikislardan biri |
Artik tam anlamiyla bataklik kivamina gelen parkurda az egimli uzun yokusu da iyi bir tempoyla cikinca birkac km sonra su alacagim dusuncesiyle rahatladim. 7k (21k) kontrol noktasina 50 metre kala hakem olarak gorev yapan Faruk Kar'i gorunce matarami gosterip su var mi diye sordum, yaklasinca hemen matarayi elimden kapti, ben daha cipi okuturken doldurup elime tutusturdu. Iste boyle tecrubeli insan olunca daha birsey soylemeden kosucunun halinden anliyor.
Ikinci tura baslarken onumdeki 14k'cilarin en arkada kalanlarinin tek kisilik dar patikalarda gecmeyi zorlastirip arkadan gelenleri agirlastirabilecegini dusunmustum. Birkac yerde olsa da tahmin ettigim kadar sorun olmadi. Tersine bir de avantaji oldu, onumde onlari kosarken gormek beni motive etti. Kac kisi yakalayabilirim diye bir oyun oynamaya basladim. Sayiyi unuttum ama bu oyun kafami baska birseylere odaklamam icin oldukca yardimci oldu.
Bu bolumu de iyi bir tempoyla gectikten sonra sonunda ikinci kez meshur camurlu dik yokusa geldik. Bir adim, bir adim daha derken bir sekilde bitti ama cikarken berem bir yerde agaclara takilip yere dustu, onu alayim derken kayip dusup garmin'i camura buladim ve ters donen kaplumbaganin yerde cirpinmasi gibi bir sure debelendim. Uzun lafi kisasi iyiki orada kamera veya fotografci yoktu cunku sadece benim goruntulerden bir yarislik malzeme cikardi.
O yokus bitince aslinda yaris da bitti, son 3k icin kolaydi diyemem, o zeminde yaris temposuyla giderken kolay bir yer yok ama en zorlu kismi bitirmenin pozitif etkisiyle gerisinin bir sekilde gelecegini biliyordum. Ikinci tur: 1:23:22. Toplam: 2:39:48.
Organizasyona gelince, zorlu hava ve zemin sartlarina ragmen hersey gecen seneki yarislardaki gibi tikir tikir isledi. Uc degisik mesafe olmasina ragmen en ufak karisiklik olmadi. Her zaman oldugu gibi bitiren aninda detayli split zamanlarini gosteren kagitlarini aldi, daha yaris devam ederken bitirenlerin sonuclari agaclara asildi. Biz bu parkurda bir kere kostuk ama parkurun isaretlenmesi, devrilen agaclar yuzunden parkurun yeniden duzenlenmesi vs. derken hazirlik icin defalarca bu yollardan gecildi. Calisanlarin, gonullulerin herkesin eline saglik.
Belgrad Ormani'nin az bilinen patikalarinda son derece guzel manzaralar icinden gecen, zemin ve yukseklik degisimi ile zorlu ama bir o kadar da keyifli bir rota sunan Geyik Kosulari bir klasik olma yolunda hizla ilerliyor. Bir sonraki kosuyu simdiden heyecanla bekliyorum.
Yarisin resmi sitesine buradan ulasabilir, 2012 fotograflarini gorebilir ve sonuclari inceleyebilirsiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder